Cutting and polishing until only the bare essence is left.
Christine’s interest in architecture - a dialogue between colours and lines and space - made her start as a a trainee in Monumental Arts.
No wonder that structures in nature are for her an endless source of inspiration. A dialogue is born between her glass art and existing elements in nature.
Contrasts will be emphasized in a very refined way. In her earlier works, fragile bundles of glass and charred branches of trees,showcase this. And in her more recent oeuvre, the ever returning cocoon shapes - open or closed - appear. Cocoon like shapes formed by and in a wire skeleton, hanging or lying down. Glass bodies blown inside a network of steel.
A load of entangled contrasting emotions, offering and finding protection or not. Holding on or not, showing or hiding, breaking through and exposing, discovering a completely new life or other dimensions.
The initially closed forms in time have been replaced by fragile and open constructions not covered by nets. These objects with their graphic and woven character seem like drawings in space. Each form bearing a story, a specific language of form. An intense search for and research of meanings and form.
Clearly present is her experimenting with materials, textures and sizes. Leading to new confrontations and encounters.
Her work is telling a very personal and at the same time universal story of an endless search for pure essence.
Piet Augustijns 2014
Christine’s interest in architecture - a dialogue between colours and lines and space - made her start as a a trainee in Monumental Arts.
No wonder that structures in nature are for her an endless source of inspiration. A dialogue is born between her glass art and existing elements in nature.
Contrasts will be emphasized in a very refined way. In her earlier works, fragile bundles of glass and charred branches of trees,showcase this. And in her more recent oeuvre, the ever returning cocoon shapes - open or closed - appear. Cocoon like shapes formed by and in a wire skeleton, hanging or lying down. Glass bodies blown inside a network of steel.
A load of entangled contrasting emotions, offering and finding protection or not. Holding on or not, showing or hiding, breaking through and exposing, discovering a completely new life or other dimensions.
The initially closed forms in time have been replaced by fragile and open constructions not covered by nets. These objects with their graphic and woven character seem like drawings in space. Each form bearing a story, a specific language of form. An intense search for and research of meanings and form.
Clearly present is her experimenting with materials, textures and sizes. Leading to new confrontations and encounters.
Her work is telling a very personal and at the same time universal story of an endless search for pure essence.
Piet Augustijns 2014
“HET DOEL VAN KUNNEN IS EEN DROOM TOT WERKELIJKHEID MAKEN”
Dit kan je zowat het artistiek credo van Christine Vanoppen noemen.
Het artistiek werk van Christine beoordelen doe ik vanuit mijn eigen opleiding en ervaring maar zeker van uit mijn belangstelling voor al wat esthetisch, zeg maar mooi is.
Zo volg ik ruim 30 jaar het artistiek parcours dat Christine tot vandaag heeft afgelegd. Een boeiend parcours van een kunstenares met een constante verdieping, een constante evolutie in haar denken, haar kennis en kunnen.
Christine volgde de opleiding Monumentale kunsten aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen door haar belangstelling voor architectuur en meer in het bijzonder de relatie van beeldend werk in de private als in de publieke en openbare ruimte. Het was tijdens deze periode dat zij haar keuze maakte naar de materie “glas”. Een materiaal dat soepel, buigzaam en gelijktijdig stug en broos is; een uitdaging!
Het werken met glas is een historisch verankerd ambacht dat ondertussen tot een volwaardig autonome artistieke discipline uitgegroeid is en de laatste jaren een opwaardering kreeg, ten bewijze de ruime vertegenwoordiging van glaskunstenaars, zo ook Christine’s werk, in galerijen en internationale tentoonstellingen.
In dit vakgebied, glas en monumentale integratie, behoort zij ondertussen tot een kleine groep van autoriteiten waarbij zij een interessant opgebouwd curriculum kan voorleggen.
Naast het werken in haar atelier als zelfstandig kunstenaar deelt zij haar ervaringen als docente met haar studenten in het atelier glaskunst aan de Academie van Berchem.
Haar artistiek werk spreidt zich over diverse toepassingsgebieden waarbij de grenzen aan mogelijkheden permanent verlegd worden, zij experimenteert met diverse technieken en materialen.
Haar inspiratie haalt zij zowel uit architecturale als uit de natuur opgebouwde structuren.
Zo zien wij fragiele opgeboste bundels verkoolde en glazen takken en intrigerende gesloten en open cocons ontstaan; deze laatsten zijn heldere glas geblazen vormen verweven in een netwerk van fijnmazige ijzerdraden.
Christine speelt in deze objecten met een dualiteit: open/gesloten; vasthouden of blootgeven; verbergen of onthullen. Deze structuren bevatten deels transparante componenten maar zorgen voor transparantie in zijn totaliteit.
Al haar realisaties worden gekenmerkt door een hoge technische kwaliteit en een uitgesproken persoonlijke esthetische schoonheid. Intens onderzoek en experiment maken dat haar beeldtaal permanent evolueert en zij de grens van haar kunnen bijlange nog niet bereikt heeft.
Telkens er een nieuw werk tot stand komt is dit het resultaat van een zoektocht naar pure essentie. Aan ieder object, glasraam of ruimtelijke creatie gaat een grondig onderzoek en voorbereiding vooraf. Alle technische en esthetische aspecten van het werk worden nauwkeurig afgewogen en in relatie gebracht met de ruimte waarin zij uiteindelijk een plaats krijgen. Elke vorm draagt een eigen verhaal een eigen beeldtaal; een persoonlijke vormgeving, ongetwijfeld het resultaat van ambitie en passie.
In het experiment en bij haar ontwerpen schuwt zij durf niet; we zien originele objecten, glascreaties die zo knap en zuiver van vorm en uitvoering zijn dat ze de label “virtuoos” verdienen.
Moeten we haar werk nu onderbrengen onder de noemer kunst of ambacht? Voor mij geeft deze vraag niet aanleiding tot eindeloze discussie maar ligt het antwoord duidelijk vervat in de objecten zelf. Het zijn eigentijdse kunstzinnige producten die de emancipatie van een eeuwenoud en edel ambacht illustreren.
Christine is een ontwerpster en bovendien uitvoerder pure sang en haar creativiteit lijkt wel onbegrensd. Haar huidige collectie is slechts een tussenstop naar de “nieuwe oogst” die wij van haar mogen verwachten.
Les Nossent 2016 - voormalig directeur Academie Voor Beeldende Kunsten Mechelen en Temse
Publicatie in het magazine ' GLAS '
- Klik hier om het artikel te downloaden (groot bestand, dit duurt even)
- Of bekijk hier onder enkele foto's van het artikel (klik op de foto om te vergroten)
Publicatie in het magazine ' La revue de la céramique e du verre '
- Klik hier om het artikel te downloaden
- Bekijk hier onder foto's van het artikel (klik op de foto om te vergroten)
